[ad_1]
صداهای اسمیتسونین موزه ملی تاریخ آمریکا
اسمیتسونین چگونه هلیوم دارد؟

هلیوم دومین عنصر فراوان در جهان است ، اما همچنین زودگذر است و بنابراین حفظ آن دشوار است. در سال 1868 به عنوان یک خط زرد در طیف تاج خورشیدی کشف شد و به نام هلیوس ، خدای خورشید یونانی نامگذاری شد. ویلیام هیلبراند ، شیمیدان ارشد در سازمان زمین شناسی ایالات متحده ، گاز را از سنگ حامل اورانیوم موسوم به تهمت استخراج کرد ، اما قبل از اینکه متوجه شود در دست او است ، توجه خود را به جاهای دیگر معطوف کرد. ویلیام رمزی ، استاد شیمی در دانشگاه کالج لندن ، گزارش هیلبراند را در سال 1895 خواند ، از یک فروشگاه محلی تهمت خرید ، آن را با اسید درمان کرد ، گاز استخراج کرد ، طیف آن را دید و متوجه شد که هلیوم در دست دارد. رمزی – که قبلاً آرگون را کشف کرده است و بعداً سه گاز دیگر نیز کشف خواهد کرد – به زودی با افتخار ، از جمله جایزه نوبل شیمی ، باران خواهد شد.
طیف سنجی از آزمایشگاه شیمیایی سازمان زمین شناسی آمریکا. اگر ویلیام هیلبراند با استفاده از این ساز به گازی که از تهمت استخراج کرده بود نگاه می کرد ، مطمئناً هلیوم پیدا می کرد. (NMAH)
بسیاری از عناصری که رمزی پیدا کرد بی اثر بودند و بنابراین علاقه علمی کمی ارائه می دادند. این وضعیت در سال 1902 هنگامی تغییر کرد که فردریک سودی و ارنست رادرفورد ، در دانشگاه مک گیل مونترال ، شاهد تبدیل خود به خود توریم به آرگون بودند. سودی با یادآوری اهداف کیمیاگران قدیم ، این رویداد را تغییر شکل نامید. در آوریل 1903 ، که اکنون با رمزی در لندن کار می کند ، سودی شاهد تبدیل رادیوم به هلیوم بود. این رویداد که به پوسیدگی رادیواکتیو نیز معروف است ، حس شیمیایی فصل بود. از همه مهمتر ، این یک عامل مهم اتصال ذرات آلفا و اتم های هلیوم و گامی کلیدی در توسعه انرژی هسته ای خواهد بود.
در مقیاس جهانی تر ، رمزی متوجه شد که با تبدیل ، هلیوم را می توان در آزمایشگاه ایجاد کرد – و سپس با بودجه در دسترس کالج ها و شیمی دانان قرار گرفت. تا ژانویه 1904 ، توماس تریر ، صاحب یک شرکت شیمیایی در شرق لندن ، 100 سانتیمتر مکعب نمونه هلیوم و آرگون ارائه می داد که هر کدام در یک جعبه محکم بسته بندی شده بودند و هر کدام تنها یک گینه هزینه داشتند. نمونه هلیوم اسمیتسونین نشان داده شده در بالا ، که از دانشگاه کلمبیا در نیویورک آمده است ، از این نوع است. ما می دانیم که رمزی دو بار در سال 1904 کلمبیا را ملاقات کرد – یکبار برای جلسه انجمن صنایع شیمیایی و یک بار برای درجه افتخاری – و ما گمان می کنیم که وی در یکی از این مناسبتها این نمونه را به میزبانان خود داده است. بین این دو بازدید از دانشگاه کلمبیا ، رمزی از نمایشگاه خرید لوئیزیانا در سنت لوئیس دیدن کرد. در آنجا او جایزه بزرگی برای لوله های خلاء پر از هلیوم ، نئون ، آرگون ، کریپتون و زنون دریافت کرد.
ویلیام رمزی ، موقعیت گازهای خود را در جدول تناوبی عناصر نشان می دهد. این پرتره تا حدودی طنز آمیز در 2 دسامبر 1908 (NMAH) در Vanity Fair ، مجله محبوب انگلیسی منتشر شد.
در حالی که رمزی و تریر مقادیر کمی هلیوم را در لوله های شیشه ای بسته بندی کردند ، شیمی دانان دیگر مقدار قابل توجهی هلیوم را در گاز جت کانزاس پیدا کردند. ایالات متحده با دارا بودن منابع طبیعی وسیع و به راحتی قابل بهره برداری ، تبدیل به برترین تولید کننده هلیوم در جهان شده است. بخش اعظمی از آن به بالن ها و دیسک های نظامی و دیگر هواپیماهای سبک تر از هوا اختصاص یافت. امروزه هلیوم به عنوان یک خنک کننده برای اهداف علمی و پزشکی – و برای بادکنک های مهمانی مهم است.
[ad_2]
منبع: khabar-top.ir