صخره کار می کند. پیش بینی زندگی دریایی به عنوان آب و هوا. با اقیانوس از سال 2030 ملاقات کنید.

جهانی را تصور کنید که یک ماهیگیر صنایع دستی در سنگال می تواند تلفن همراه خود را اجرا کند تا نه تنها آب و هوا بلکه پیش بینی گلدهی جلبک های مضر در منطقه را بررسی کند. یا یک جامعه محلی در آلاسکا می تواند دانش سنتی ماهی قزل آلا را برای مدیریت موثرتر شیلات در یک پایگاه داده جهانی دانش دریایی بارگذاری کند. یا یک متخصص حفاظت از محیط زیست در استرالیا به لطف روبات های خودمختار می تواند اطلاعات مربوط به سلامتی صخره های مرجانی را در زمان واقعی بدست آورد.

این چشم انداز Marine Life 2030 و Coral Reef Sentinels ، دو برنامه اسمیتسونیان است که در روز جهانی اقیانوس ها ، 8 ژوئن از سازمان ملل تصویب رسمی می شود.

سازمان ملل متحد 2021-2030 را دهه علوم اقیانوس برای توسعه پایدار اعلام کرده است. دهه اقیانوس قصد دارد “علمی را که برای اقیانوس مورد نظر ما نیاز داریم” توسعه دهد. سازمان ملل متحد از دانشمندان سراسر جهان خواسته است تا برای دهه اقدام – یک تلاش تیمی جهانی برای کمک به ایجاد یک اقیانوس سالم و پایدارتر تا سال 2030 ایده های خود را ارائه دهند. از صدها پیشنهاد ، 33 مورد تایید اولیه خود را در ژوئن 2021 انجام دادند .

2030 انتخاب تصادفی نبود. این همان سالی است که سازمان ملل متحد برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار خود تعیین کرده است که شامل حفاظت از اقیانوس به عنوان بخشی از برنامه کاهش فقر و بهره مندی مردم از همه جا است. صرفه جویی در اقیانوس و منابع آن کار بزرگی است. اما اشتهای بین المللی برای حفاظت در حال رشد است. هدف دولت بایدن از یک دولت 30 در 30 برای محافظت از 30٪ از سرزمینهای اقیانوس و خشکی تا سال 2030 در اوایل ماه جاری توسط هفت اقتصاد بزرگ جهان ، موسوم به گروه 7 تصویب شد. تقریباً 26٪ اقیانوس آمریکا سرزمین ها از برخی از سطح حفاظت برخوردار هستند – اگرچه تنها 6٪ از حفاظت کامل برخوردار هستند.

زندگی دریایی مرز ملی نمی شناسد. دستیابی به اهداف سالم اقیانوس ها تا سال 2030 به معنای رسیدن به مرزهای ملی برای ایجاد مسیر واضح تر برای پایداری است.

تنوع زیستی برای انسان ها

اقیانوس حاوی بیش از 90٪ فضای قابل سکونت در زمین است. و با این وجود ، با وجود دهه ها تحقیق در زیر آب ، زندگی در اقیانوس هنوز یک جعبه سیاه بزرگ است. ما حدود 200000 گونه را می شناسیم كه در زیر امواج زندگی می كنند. اما تخمین زده می شود که شاید 1 میلیون گونه دیگر هنوز در انتظار کشف باشد. و برای گونه هایی که در رادار ما هستند ، داده ها اغلب برای افرادی که بیشتر به آنها احتیاج دارند – افرادی که برای غذا و معاش خود به دریا اعتماد می کنند – ارتباط ضعیفی دارند و غیرقابل دسترسی هستند.

اینجاست که Marine Life 2030 وارد می شود.

امت دافی ، مدیر پروژه ، رصدخانه دریایی Smithsonian and MarineGEO ، اظهار داشت: “زندگی متنوع اقیانوس ها در قلب اکوسیستم هایی است که پروتئین ، معیشت و حفاظت از ساحل بسیار مورد نیاز را در اختیار میلیاردها نفر در سراسر جهان قرار می دهد.” مرکز تحقیقات اسمیتسونیان. از محیط زیست (SERC) “با این وجود تنوع زیستی قطعه مهم گمشده در مشاهدات موجود در اقیانوس است.”

کریس مایر ، بنیانگذار این پروژه و یک جانورشناس در موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان (NMNH) گفت: “ما فروشگاهی را اداره می کنیم بدون اینکه 70٪ از موجودی خود را بدانیم.”

Marine life 2030 دنیایی را فراهم می کند که همه می توانند از اطلاعات ماهیگیری محلی و اکوسیستم دریایی خود بهره مند شوند. جهانی که روند پیش بینی زندگی دریایی در آن به سادگی انجام پیش بینی وضعیت هوا باشد.

یکی از کارهایی که ما دوست داریم با Marine Life 2030 انجام دهیم ، شبیه همان کاری است که خدمات هواشناسی جهان حدود 50 تا 60 سال پیش انجام داده است – برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای پیش بینی زندگی در دریا و خدمات آن ، “. -کارگر از دانشگاه فلوریدا جنوبی.

این به معنای توسعه هوش مصنوعی و سایر فناوری ها برای ایجاد و اتصال منابع دسترسی آزاد است. این به معنای گردآوری یک کتابخانه DNA از گونه های دریایی جهان است که تیم آن را “Biocode Ocean” به عنوان بخشی از طرح DNA Ocean از موزه ملی تاریخ طبیعی لقب داده است. مهمتر از همه ، این به معنای اتصال پایگاه داده ها و شبکه های بی شماری است که از قبل برای برجسته کردن کار آنها و دسترسی بیشتر به اطلاعات آنها وجود دارد. در حال حاضر بیش از 50 شریک برای تحقق بخشیدن به این چشم انداز برای Marine Life 2030 دست به دست هم داده اند.

بزرگترین پیوندها برای پیاده سازی – و کسانی که تیم Marine Life 2030 در حال حاضر بیشترین تمرکز را بر آنها متمرکز کرده است – مربوط به خود مردم و جوامع ساحلی است. این شامل برقراری ارتباط با رهبران محلی و محلی در سراسر جهان است ، که اغلب بهترین زندگی دریایی محلی را می دانند. Marine Life 2030 تلاش می کند دانش سنتی را در فعالیت های نظارت و برنامه ریزی اقیانوس خود بگنجاند.

گابریل کانونیکو از سیستم یکپارچه رصد اقیانوس ایالات متحده که در NOAA مستقر است ، گفت: “اگر با جوامع محلی که برای رفاه خود به زندگی دریایی وابسته هستند و دانش سنتی را در برنامه ریزی و ابزارهای خود بگنجانیم ، بسیار موثر خواهیم بود.

لورن واتهرتون ، یک شریک پروژه در مرکز نظارت بر حفاظت از سازمان ملل ، رهبران بخش دولتی و خصوصی برای انتخاب آگاهانه در مورد موضوعاتی مانند انرژی دریایی ، پناهگاه های دریایی و سهمیه ماهیگیری ، فشار ویژه ای را متحمل می شوند. محیط.

وایتهرتون گفت: “آنها فوراً نیاز به تصمیم گیری سریع دارند ، اغلب با داده های محدود.” “به خصوص در محیط دریایی ، دستیابی به این تصویر واضح از آنچه باید مراقبت کنیم بسیار دشوار است. من فکر می کنم این فرصتی است تا واقعاً به آنها کمک کند تا به این دانش دسترسی پیدا کنند زیرا آنها خواهان آن هستند. “

ربات های ریف برای پزشکی از راه دور مرجان

آگاهی از زندگی دریایی به ویژه برای صخره های مرجانی ، که در سراسر جهان در معرض خطر هستند ، بسیار ضروری است. مرجانی صخره های مرجانی ، دومین پروژه اسمیتسون برای کسب تأیید در دهه ، ربات های خودمختاری را در صخره های مرجانی در سراسر جهان مستقر می کند تا یک سیستم هشدار سریع به نام “نظارت جهانی بر مرجان” برای جوامع ساحلی ، حفاظت از محیط زیست و تصمیم گیرندگان ایجاد کند.

این پروژه از تصاویر سه بعدی صخره ها گرفته تا شناسایی و نقشه برداری از وسایل نقلیه هوایی و ماهواره های بدون سرنشین ، پروژه شخصی سازی و آزمایش یک سیستم نظارت خودکار صخره ها را در مقیاس های مختلف برای ردیابی زندگی زیست محیطی و دریایی انجام می دهد – اساساً ساخت “پزشکی از راه دور برای صخره ها”. انبوه زیردریایی های خودکار ارزان قیمت به مناطق دور دست می رسند و می توانند اندازه گیری را از بالای امواج تا 200 متر (بیش از 650 فوت) زیر سطح انجام دهند. مانند Marine Life 2030 ، این پروژه با تمرکز بر تنوع ، شمول و طراحی مشترک ، اشکال جدیدی از مشارکت جامعه را ارتقا خواهد داد. این برای تبدیل داده ها به مداخلات حفاظتی برای معکوس کردن کاهش صخره های مرجانی در سراسر جهان بسیار مهم است.

دیوید کلاین زیست شناس مرجانی از موسسه تحقیقات گرمسیری اسمیتسونیان (STRI) با همکاری محققان Conservify ، Conservation X ، NASA Ames ، دانشگاه ایالتی اورگان و دانشگاه سیدنی این پروژه را هدایت می کند. آنها با یک تیم تحقیقاتی از 10 موسسه شریک ، از جمله STRI ، MarineGEO ، SERC ، NMNH ، آکادمی علوم کالیفرنیا ، انستیتوی اقیانوس شناسی Scripps ، دانشگاه حیفا ، تکنونیون و دانشگاه بار ایلان همکاری خواهند کرد. پروژه مرجان سنتینل نوعی رویکرد پیشرفته فناوری و همکاری برای حفاظت از تنوع زیستی دریایی را نشان می دهد که هدف آن Marine Life 2030 اتصال و انتشار در سراسر جهان است.

کلاین گفت: “حمایت از دهه اقیانوس سازمان ملل متحد باعث افزایش مشخصات و دید پروژه Coral Hour می شود و برای تبدیل آن به یک برنامه پایدار که می تواند به طور واقعی جهانی شود ، بسیار مهم خواهد بود.”

پروژه مرجانی صخره های مرجانی با پروژه دیگری که در سال 2020 به همراه كلین به همراه شان كونلی ، مت لری و مارك تورچین از STRI: پروژه پایداری ریف رور همراه بود ، مرتبط است. این پروژه به دنبال درک این است که چرا برخی از “ابر مرجان ها” در مناطق گرمسیری شرق اقیانوس آرام مقاومت بیشتری در برابر ویرانی تغییرات آب و هوایی دارند. مارک روهر ، یک علاقه مند به اقیانوس و کارآفرین Fortune 500 ، فوق قایق تفریحی خود را اهدا می کند آکادیا و چهار سال بودجه برای راه اندازی این پروژه.

هر دو Marine Life 2030 و Coral Reef میله های بلند پروازانه ای را تنظیم کردند. برای دستیابی به اهداف خود ، آنها نه تنها از طرف دانشمندان بلکه از رهبران محلی در سیاست ، تجارت و جوامع در سراسر جهان به همکاری جهانی نیاز خواهند داشت. اما موفقیت آنها به این معنی خواهد بود که اقیانوس 2030 کره ای واضح تر و متصل تر خواهد بود – جایی که هر کسی که در اقیانوس سهیم باشد صدا دارد.