چگونه همه گیری تحقیقات را تغییر داد

وقتی یک سال پیش سازمان بهداشت جهانی COVID-19 را به عنوان یک بیماری همه گیر اعلام کرد ، بسیاری از دنیا را متوقف کرد. کشورها مرزهای خود را بستند ، پروازهای بین المللی متوقف شد و به مردم سراسر جهان گفته شد که تا آنجا که ممکن است در خانه بمانند. اما حتی یک بیماری همه گیر جهانی نیز نمی تواند جلوی پیشرفت علمی را بگیرد. دانشمندان از نزدیک و دور به سرعت پروژه های تحقیقاتی و میدانی خود را برای پیروی از دستورالعمل های جدید بهداشتی و ایمنی همه شرکت کنندگان تطبیق دادند. در اینجا نحوه هفت دانشمند از موزه ملی تاریخ طبیعی کشف اسرار دنیای طبیعی با خیال راحت در طی همه گیری وجود دارد.

تنظیم برای فوران های آتشفشانی گذشته

در اوایل بعد از ظهر 22 مارس 1944 ، وزوو در ایتالیا فوران کرد. خاکستر این منطقه را پوشانده و جریان گدازه ها چندین روستای مجاور را ویران کرده است.

بن اندروز ، یک زمین شناس و مدیر برنامه جهانی آتشفشانی ، در حال مطالعه توده های خاکستر گذشته برای بهبود تلاش ها برای پیش بینی و کاهش تأثیر فوران های آتشفشانی در آینده است. اندروز و علی کونین ، کارآموز موزه و دانشجوی دانشگاه براون که قادر به انجام کارهای میدانی نبودند ، برای کاوش در قله از فیلم های دیجیتالی دیجیتالی 35 میلی متری جمع آوری شده توسط نیروی دریایی آمریکا استفاده کردند. در عوض ، یک قطار خاکستر از وزوویوس از سال 1944 بود. این فیلم به آنها کمک کرد تا اولین اندازه گیری های 3 بعدی هوا را در خاکستر آتشفشانی انجام دهند. این اندازه گیری ها به اندروز کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا خاکسترهای آتی در جو به وجود می آیند ، جایی که می توانند ترافیک هوا را مختل کرده و باعث سقوط هواپیما یا سقوط در جریان گازهای گرم و مواد آتشفشانی شوند که همه چیز را در مسیر آنها نابود می کند.

با فسیل تماس بگیرید

ریک پاتس ، یک انسان شناس دیرینه و مدیر برنامه ریشه انسانی اسمیتسونیان ، 36 سال است که به سفرهای کنیا هدایت می کند ، امیدوار است که بتواند داستان تکامل انسان را بیشتر کشف کند. اما وقتی همه گیر شد ، سفر به کنیا غیرممکن شد.

ممنوعیت سفر مشکل ساز بود ، زیرا دو سایت حفاری در معرض خطر آسیب دیدن در اثر باران های سیل آسا قرار داشتند. بنابراین ، در اوت سال 2020 ، پوتس یک پروژه درست مجازی را برای جمع آوری فسیل ها و مصنوعات سنگی که در معرض خطر بودند ، هدایت کرد. خوشبختانه ، تیم دریافت که سایت های فسیلی در شرایط خوبی قرار دارند. پوتس به مدت هفت روز از طریق تلفن و ویدئو به همتایان کنیایی خود کمک کرد زیرا آنها فسیل هایی را جمع آوری کردند که به او و دانشمندان دیگر کمک می کند تاریخچه ما را بهتر درک کنند.

مهمانان زوم در این هفته پرندگان 2000 ساله هستند

سال گذشته ، هنگامی که هلن جیمز ، جانورشناس تحقیق و متصدی پرندگان در موزه ، بر روی بزرگنمایی کلیک کرد تا با همکاران خود در موزه اسقف ها در هاوایی صحبت کند ، او نمی خواست در مورد وقایع روز صحبت کند و یا به سخنرانی گوش دهد. او به دنبال استخوان های پرنده بود.

جیمز برای درک بهتر توسعه تنوع زیستی پرندگان این جزیره ، پرندگان فسیلی را در هاوایی حفاری می کند. همه گیری به این معنی است که جیمز نمی تواند خود به هاوایی سفر کند ، اما هنوز فسیل ها جمع آوری نشده اند. مکانی که او فسیل ها را جمع می کند توسط باد ، باران و دریا فرسایش می یابد. با فرسایش محل ، استخوان ها در معرض دید قرار می گیرند و در صورت جا ماندن توسط عناصر آسیب می بینند. خوشبختانه همکاران هاوایی او توانستند به سایت فسیل سفر کنند. سپس آنها هر استخوانی را که بالای زوم پیدا می کردند برای جیمز می گرفتند تا ببیند. او تمام فسیل های جمع آوری شده را از قبل شناسایی می کند و منتظر بررسی بیشتر استخوان ها خواهد بود تا زمانی که مسافرت دوباره امن شود.

برای فکر کردن در مورد DNA اینترنت گیلاس باشید

صدها میلیون نمونه DNA در مخازن آنلاین ذخیره شده است. با این حال ، در آزمایشات ، DNA ذخیره شده بصورت آنلاین معمولاً در مقایسه با نمونه های جمع آوری شده در مزرعه ، ثانویه تلقی می شود.

ریچارد هودل ، همکار پیتر باک در بخش گیاه شناسی موزه ، قصد دارد نمونه های بافتی را از گیاهان جنس جمع آوری کند هرس – که شامل گیلاس ، هلو ، زردآلو و بادام است – زمانی که برنامه های وی توسط COVID-19 محدود شد. این یک روش جایگزین برای مطالعه ارتباطات تکاملی بین نیاز دارد هرس گونه ها ، هودل به مخازن DNA آنلاین روی آورد. هودل با استفاده از صدها میلیون توالی DNA دیجیتال ، درختی تکاملی ساخت که نشان می دهد چگونه گروه های اصلی درون آن قرار دارند هرس متصل هستند در حالی که نمونه های DNA که مستقیماً از منبع جمع آوری می شوند همیشه مهم خواهند بود ، همه گیرها ارزش مخازن آنلاین را افزایش داده اند.

با Google Earth فسیل پیدا کنید

هنگامی که COVID-19 در مارس 2020 بیشتر کشور را بست ، اسکات وینگ ، دیرینه گیاه در موزه ، به Google Earth متوسل شد تا در حالی که بی خانمان است ، سالم بماند. برای هفته ها ، وینگ به تصاویر ماهواره ای از استخر بیگورن در وایومینگ نگاه می کرد و به دنبال مکان هایی بود که ممکن است فسیل های گیاهان وجود داشته باشد. وینگ با یافتن ده ها مکان احتمالی و تعجب اینکه آیا حق با او است ، از تیم امنیتی COVID اسمیتسونیان تأیید دریافت کرد که سفر 35 ساعته واشنگتن به وایومینگ را انجام دهد و خود این را ببیند. پس از یک ماه در اردوگاهی در سرزمین های فقیر ، وینگ متوجه شد که بیش از نیمی از اشیایی که با تصاویر ماهواره ای شناسایی کرده بود دارای فسیل هستند. بنابراین ، او از Google Earth برای برنامه ریزی فصل بعدی خود استفاده می کند.

به اشتراک گذاشتن لارو مرجان مراقب است

لارو مرجان روزهای اول تا هفته خود را در نزدیکی سطح آب شنا می كنند و سعی می كنند خورده نشوند. آنها سپس در انتهای اقیانوس غرق می شوند و در آنجا قرار می گیرند تا تبدیل به مرجان های بالغ شوند. درک روند چگونگی نشستن لاروهای مرجانی برای یادگیری نحوه تبدیل شدن لارو به کلنی برای ساخت صخره ها مهم است.

به طور معمول ، دانشمندان ایستگاه دریایی اسمیتسونیان (SMS) برای جمع آوری لارو مرجان برای آزمایش با هدف درک زیستگاه مرجان به ایستگاه تحقیقاتی Carrie Bow Cay در بلیز سفر می کنند. اما هنگامی که COVID-19 برخورد کرد ، به نظر می رسید که آنها دیگر نمی توانند آزمایش های خود را ادامه دهند. خوشبختانه آکواریوم فلوریدا ، پارک ملی بیسکین ، بین المللی SECORE و دانشگاه میامی صعود کردند و لاروهای پیامکی را که جمع آوری کردند ، دادند. سخاوتمندی آنها باعث شد تا پیامک ها همچنان در یاد بگیرند که چرا لاروهای مرجانی محل سکونت خود را انتخاب می کنند ، این یک گام مهم در توسعه پروژه های موثرتر برای بازسازی صخره های مرجانی است.

باغبانان دست یاری می دهند

قبل از همه گیری ، نیکلاس سیلورسون ، متخصص موزه در بخش حشره شناسی موزه ، نمونه های هفتگی از دام بیماری خود را جمع می کند ، ساختاری که منفعلانه حشرات در حال حرکت از طریق باغ منطقه ای در باغ گیاه شناسی ایالات متحده در پایه تپه Capitol را جمع می کند.

سیلورسون می گوید محیط بانان میدانی به دلیل تأثیر COVID-19 بر پروژه هایی مانند تله هایی که به جمع آوری اطلاعات شخصی متکی هستند ، سال 2020 را سال از دست رفته داده ها می دانند. به دلیل محدودیت های کارکنان ، سیلورسون و تیمش – اسکات میلر و همکارانش از پایگاه داده بارکد زندگی – نتوانستند به موزه و باغ دسترسی پیدا کنند ، اما برای حفظ دام می توانند به خدمه اسکلت باغ اعتماد کنند و نمونه های هفتگی را با موفقیت جمع کنند.

داده های جمع آوری شده به مطالعات در حال انجام تنوع زیستی منطقه ای و شهری کمک می کند که به دانشمندان در سراسر جهان کمک می کند تا نحوه حرکت و زندگی جمعیت حشرات را در این محیط بیاموزند. با کمک باغداران ، داده های امسال کامل خواهد شد و می تواند تصویر جامع تری از تنوع زیستی حشرات در واشنگتن و منطقه را نشان دهد.

داستان های مرتبط:
شش فیلم که همه گیر را در متن قرار می دهد
یک سلامتی می تواند از شیوع بعدی ویروس کرونا جلوگیری کند
با دانشمندی در حال مطالعه عوامل بیماری زای باستانی در اسمیتسونیان باشید